رها کردن طفل
۲۱ آبان, ۱۴۰۱ امور کیفری، حقوق خانواده 0 مدت زمان مطالعه: 4 دقیقه
در این مطلب می خواهیم به مبحث رها کردن طفل بپردازیم و ببینیم که آیا این عمل براساس قانون، مجازات در پی دارد؟ آیا والدین حق دارند فرزند خود را رها کنند؟
در این خصوص می توان بیان کرد که حقی بر عهده ی والدین جهت نگهداری فرزندانشان وجود دارد. این حق متفاوت از حق حضانت فرزندان است زیرا ممکن است یکی از والدین حضانت فرزند را بر عهده نداشته باشد اما در مسائل تربیتی و مسائل نگهداری فرزندشان مسئول هستند.
به هر حال هر یک از والدین چه بصورت مستقل و جداگانه و چه بصورت مشترک در کنار یکدیگر یا به واسطه شخص دیگری باید نسبت به وظیفه نگهداری طفل خود اقدام نمایند.
فهرست مطالب
رها کردن طفل چه تبعاتی دارد؟
ماده ۱۱۶۸ قانون مدنی:« نگاهداری اطفال هم حق و هم تکلیف ابوین است.» |
قانون مدنی نیز در مواد ۱۱۶۸ تا ۱۱۷۲ به این موضوع پرداخته است. حال اگر هر یک از والدین یا هردو و یا افراد دیگر طفلی را که قادر به نگهداری از خود نیست را در محلی که خالی از سکنه می‌باشد رها نماید این عمل جرم محسوب می‌شود.
ماده ۱۱۷۲ قانون مدنی:« هیچ یک از ابوین حق ندارند در مدتی که حضانت طفل به عهده آنها است از نگاهداری او امتناع کند در صورت امتناع یکی از ابوین حاکم باید به تقاضای دیگری یا به تقاضای قیم یا یکی از اقرباء و یا به تقاضای مدعی‌العموم نگاهداری طفل را به هر یک از ابوین که حضانت به عهده او‌ست الزام کند و در صورتی که الزام ممکن یا موثر نباشد حضانت را به خرج پدر و هرگاه پدر فوت شده باشد به خرج مادر تامین کند.» |
والدین بیشتر به چه دلایلی طفل خود را رها میکنند؟
این اتفاق بیشتر ممکن است در مواردی که طفلی ناشی از زنا یا وطی به شبهه (شک و تردید در اینکه چه کسی پدر فرزند می‌باشد) متولد شده به وقوع بپیوند. در هر صورت زانی و زانیه و یا طرفین (هردو طرف زنا کننده) نسبت به کودک متولد شده وظایف خاصی را دارد که باید به آن عمل نمایند. سایر دلایل از جمله عدم تمکن مالی والدین، اعتیاد، فوت یکی از والدین، همسر دوم بودن مادر طفل و ناخواسته بودن طفل … از عوامل معمول رهاسازی فرزندان می باشند.
مجازات جرم رها کردن طفل چیست؟
در این خصوص قانون گذار حمایت لازم را نسبت به اطفال به عمل آورده است و برای جلوگیری از این عمل، مجازاتی را برای مرتکب این عمل مشخص و تعیین کرده است. قانون گذار مجازات شدیدتری را برای کسی که طفی را در محلی خالی از سکنه رها کرده است در نظر گرفته است.
ماده ۶۳۳ قانون مجازات اسلامی:« هر گاه کسی شخصا یا به دستور دیگری طفل یا شخصی را که قادر به محافظت خود نمی‌باشد در محلی که خالی از سکنه است رها نماید به حبس از شش ماه تا دو سال و یا جزای نقدی از سه میلیون تا دوازده میلیون ریال محکوم خواهد شد و اگر در آبادی و جایی که دارای سکنه باشد رها کند تا نصف مجازات مذکور محکوم خواهد شد و چنانچه این اقدام سبب وارد آمدن صدمه یا آسیب یا فوت شود، رهاکننده علاوه بر مجازات فوق حسب مورد به قصاص یا دیه یا ارش نیز محکوم خواهد شد.» |
مجازات رها کردن طفل در محل خالی از سکنه به صورت زیر است:
- حبس از شش ماه تا دو سال
- جزای نقدی از سه میلیون ریال تا دوازده میلیون ریال
- در صورت آسیب دیدن طفل یا فوت او ، مجرم علاوه بر مجازات های بالا به قصاص یا دیه محکوم می شود.
نتیجه گیری
استفاده از روش های جلوگیری و رعایت مسائل احتیاطی در روابط زناشویی تا حد زیادی مانع از تولد فرزندانی می شود که والدین آن ها توان نگهدار و مراقبت از او را ندارند. همچنین اگر والدینی هستند که فرزند خود را نمی خواهند یا توانایی نگهداری آن ها را بنا به هردلیلی ندارند، می توانند به جای رها کردن طفل بیچاره در محلی خالی از سکنه یا کنار خیابان، او را به بهزیستی یا مراکز نگهداری کودکان بی سرپرست تحویل دهند تا حداقل این طفل در محیط نسبتاً سالمی زنده بماند و رشد کند. حتی شاید بتواند در آینده شانس داشتن والدین جدیدی نیز داشته باشد.
مقالات مشابه
در چه جرائمی دیه پرداخت می شود؟ نرخ دیه درسال ۱۴۰۳
دیه چیست ؟ در چه مواردی دیه پرداخت می شود؟ انواع دیه در قانون مجازات نرخ دیه درسال 1403 مهلت پرداخت آن چقدر...
طلاق بائن چیست؟
زمانی که زن و شوهر تصمیم به جدایی می گیرند، اقدام به طلاق می کنند. طلاق از حیث قابل رجوع بودن به دو دسته ی بائن و رجعی تقسیم می...
مراحل و روش درخواست اعسار مهریه
مهریه یکی از حقوق زوجه است که هر زمان، زن مطالبه نماید مرد مکلف به پرداخت است. درخواست اعسار مهریه، در صورتی پذیرفته می شود که...
۰ دیدگاه ثبت شده است.
دیدگاهتان را بنویسید